Γνωστό σε όλους τους ποδοσφαιρόφιλους απανταχού της γης, πως τα τελευταία χρόνια, τα χαριτολογώντας ονομαζόμενα "πετροδόλαρα", έχουν εισβάλει στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο με μεγάλη φορά και μεγάλες προσδοκίες. Έχουν εντυπωσιάσει τους πάντες με τα τρομερά ποσά και την απίστευτη ευκολία με την οποία δίνονται, όμως η μεγάλη κάψα των διοικούντων δεν έχει γίνει ακόμα πραγματικότητα. Και ποια είναι αυτή;;; Μα φυσικά, η κατάκτηση ενός Ευρωπαϊκού τίτλου.
Τα τελευταία χρόνια, η Μάντσεστερ Σίτυ, έχει επενδύσει αμέτρητα εκατομμύρια στη προσπάθεια της να φτιάξει ομάδα που να κυριαρχεί παντού. Μπορεί να μάζεψε παικταράδες και να πήρε το πρωτάθλημα στην Αγγλία μια χρονιά, όμως δεν κατάφερε να στεριώσει στα Ευρωπαϊκά σαλόνια ως μια μεγάλη απειλή. Τα ονόματα που διαθέτει κοστίζουν αμέτρητα εκατομμύρια ευρώ και λαμβάνουν παχυλούς μισθούς, προκειμένου να ανεβάσουν την Μάντσεστερ Σίτυ στη κορυφή της Ευρώπης. Σίλβα, Αγκουέρο, Τουρέ, Νασρί, Ντζέκο κ.α . Φέτος, με νέο προπονητή στο πάγκο της, το πολύπειρο Μανουέλ Πελεγκρίνι και με μεταγραφές ουσίας, επιχειρεί να δημιουργήσει μια δυνατή και ανταγωνιστική ομάδα. Η προσθήκη των Γιόβετιτς, Χεσούς Νάβας και Νεγρέδο βοηθούν αρκετά αυτό το εγχείρημα, ενώ αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως για αντικαταστάτη του τραυματία Κομπανί, ο Πελεγρίνι ζήτησε και...έκλεισε τον νεοαποκτηθή από την Ατλέτικο Μαδρίτης Ντεμικέλις. Κατά πόσο ο Γερμανός σε αυτή την ηλικία μπορεί να αγωνιστεί στο Αγγλικό πρωτάθλημα, απορίας άξιο!!!!
Η Μάντσεστερ Σίτυ λοιπόν, είναι τρανή απόδειξη που καταρήπτει τον μύθο ότι οι "ομάδες αγοράζονται". Σαφώς και χρειάζονται χρήματα, αλλά πάνω απ'όλα σωστές επιλογές, τεχνογνωσία και πλάνο. Ευρωπαϊκή διάκριση δεν έχει έρθει ακόμα και το θεωρώ πολύ δύσκολο να έρθει. Άλλωστε τα βαριά ονόματα του Ευρωπαϊκού στερεώματος, έχουν αποδείξει πως είναι κλάσεις ανώτεροι, χωρίς να δαπανούν και 200.000.000 το χρόνο.
Τα Πετροδόλαρα από το Κατάρ στο Παρίσι !!
Δεύτερη τρανταχτή περίπτωση μετά από αυτή της Σίτυ, είναι οι Καταριανοί που επενδύουν αμέτρητα εκατομμύρια στο Παρίσι. Η Παρί σεντ Ζερμέν, πριν από μερικά χρόνια, είχε φτάσει στο σημείο να μη μπορεί να μπει στη 5αδα του Γαλλικού πρωταθλήματος. Τα χρόνια δηλαδή, που στη Γαλλία, έκανε ποδοσφαιρικό κουμάντο η Λυόν. Ήρθαν οι Καταριανοί και αυτομάτως άλλαξαν όλα.
Η επένδυση και το πρότζεκτ είναι τεράστιο. Ωστόσο, η μοίρα της ομάδας, σαφώς και είναι καλύτερη συγκριτικά με αυτή της Σίτυ. Αν αναλογιστούμε ειδικά και τα χρόνια διοίκησης "πετροδόλαρων". Το πρώτο χρόνο η Παρί χάνει το πρωτάθλημα από τη Μονπελιέ, ενώ εκείνη τη χρονιά δεν είχε Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Ο απολογισμών των Καταριανών προς το παρόν μετρούν και πρωτάθλημα Γαλλίας και καλές ευρωπαϊκές παρουσίες, όπως πέρσι που έφτασε στους 8 του Champions league και αποκλείστηκε από την Barcelona.
Τα αμέτρητα εκατομμύρια, έχουν φέρει στο Παρίσι τεράστια αστέρια του ποδοσφαίρου. Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς, Τιάγκο Σίλβα, Λαβέτσι, Λούκας Μόουρα, Έντισον Καβάνι, Σιριχού και άλλους. Στο πάγκο, υπάρχει ένα πρόβλημα. Η εμπειρία και η ικανότητα του Κάρλος Αντσελότι, θα λείπει για φέτος αφού ο ίδιος μετακόμισε στη Μαδρίτη για λογαριασμό της Ρεάλ. Πλέον μια πρώην δόξα του Γαλλικού ποδοσφαίρου ο Λοράν Μπλάν, έχει το βαρύ φορτίο να διαχειριστεί όλα αυτά τα μεγάλα ονόματα και να πάει τον σύλλογο εκεί που απαιτούν τα εκατομμύρια πετροδόλαρα των Καταριανών. Φυσικά στην κορυφή της Ευρώπης.
Εάν θα γίνει αυτό;;; Θα φανεί σε περίπου 8-9 μήνες από τώρα. Μη ξεχνάμε όμως, πως η Παρί εντός των Γαλλικών συνόρων έχει να αντιμετωπίσει και την πανίσχυρη Μονακό που με Ρώσσικες "διαταγές" και επενδύσεις έχει κλέψει τη παράσταση φέτος το καλοκαίρι.
Το ερώτημα όμως, παραμένει αναπάντητο. Τελικά στο παγκόσμιο αλλά και Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, οι ομάδες φτάνουν στο στόχο τους χάρη των χρημάτων που σπαταλούν κάθε χρόνο ή χρειάζεται το κάτι παραπάνω;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου